بعضي وقتها (مثل الان) احساس ميکنم که زندگي برام مشکله. يعني تحمل اين وضعيتي که دارم برام مشکله.
فقط دارم سر خودم را گرم ميکنم که کمتر به اين طورمسائل فکر کنم.فعلا کار ديگه اي نميتونم بکنم آخه.
نميدونم بايد از خدا ممنون باشم يا گله مند؟
شايد هم زيادي راحت طلبم. اما آخه چرا بايد واسه يه چيز آدم جونش بالا بياد تا به دستش بياره. حالا اگه راحتتر ميشد به دست آورد خواسته ها را طوري ميشد؟

يعني دارم تاوان پس ميدم؟ تاوان چي را؟