نمیدونم چرا من از آدمایی که زیادی از خودشون متشکر هستن متنفرم...
نمیدونم چرا با این که حرص میخورم ازاین طور آدما بازم میرم سراغشون...سراغ خودشون و افکارشون...
نمیدونم چرا همیشه یه عده آدم مزخرف باید باشن که دور و بر این طور آدمای از خود متشکر به به و چه چه کنن....
با اینکه شاید هیچ نفعی هم براشون نداشته باشه...
نمیدونم چرا فکر میکنم نباید ازشون متنفر باشم...
و بازم نمیدونم چرا نمیشه ...
جدای از همه این حرفها... فکر کنم میدونم یه چیزی را... بعضی وقتها مورد تنفر قرار گرفتن باعث ارضای یه سری از آدمها میشه...
نمیدونم درسته یا نه... ولی شاید این از خود متشکرها یه جورایی از حال میکنن که مورد تنفر قرار بگیرن و واسه همین هم روز به روز بیشتر از خودشون متشکر میشن...
زیاد حرص نخور... زیاد فکر نکن... زیاد حرف نزن...
دیدی احساس کثیف تنفرت داره کمتر میشه؟؟؟ کافیه کلید نکنی رو یه موضوع.. یا رو یه آدم زیادی از خود راضی....
No comments:
Post a Comment