چراغي كه به خونه رواست به مسجد حرومه.
اين زرت المثل هم نيست چه برسه به ضرب المثل. اين كس وشعره(به ضم ك!!) عوض شعر(اگه بشه اسمشو گذاشت شعر). اصلا هر حرفي كه بشه هر طور دلت مي‌خواد ازش استنباط كني حرف نيست. زر مفته.
همين به اصطلاح ضرب‌المثل را در نظر مي‌گيريم. مثلا يكي از موارد استفاده‌اش :
يارو مي‌فهمه كه دختر محله‌شون رفته با يه پسر كه مال همون محل يا نزديكياش نيست دوست شده. بيا و ببين كه چه دهني از دختر مردم سرويس مي‌كنه. يهو رگ غيرتش گل مي‌كنه كه چرا طرف اومده تو محلةشون دنبال دختره اونوقته كه قيامت مي‌‌كنه. حالا خودش از خداشه كه دختره يه چس نگاه بهش بكنه اما چون بهش محل نمي‌ذاره مي‌خواد خشتك خودشو جر بده. بابا آخه اگه يارو از تو نكبت خوشش ميومد كه نمي‌رفت با يكي ديگه كه تو بخواي بري براي طرف گردن كلفتي كني.
بعدش هم كه دليلش را مي‌پرسي مي‌گه
چراغي كه به خونه رواست به مسجد حرومه.
تو را خدا گوش بده منطقشو.!!!! اصلا اين بابا يه دوسه روز همينطوري منطقه. اصلا منطق از پر و پاچه‌اش داره مي ريزه.
اصلا مردمي منطقي تر ازما تو دنيا نمي‌توني پيدا كني. !!