مشاعره:
چ: چو مي‌بيني كه نابينا به چاه است اگر دستش نگيري تو گناه است.
ت: تو مي‌بيني كه نابينا به چاه است اگر دستش نگيري تو گناه است.
ن: نمي بيني كه نابينا به چاه است؟ اگر دستش نگيري تو گناه است.
ك: كه مي بيني كه نابينا به چاه است‌ اگر دستش نگيري تو گناه است.
د: د ميبيني كه نابينا به چاه است اگر دستش نگيري تو گناه است.

اينم چند تا شعر ديگه كه يادش به خير معلم فارسي دستور دوران دبيرستان برامون مي‌گفت:
گوز من بر حاجي ارزن فروش ارزنت را مي‌فروشي مي‌خرم.

يا اين يكي:
هر كه عقب داد جلو مي‌رود ما كه نداديم عقب ما‌نده‌ايم.